การเรียกเก็บค่าใช้น้ำบาดาลทั่วประเทศ
แบ่งออกเป็น 2 พื้นที่ คือ
1) พื้นที่นอกเขตวิกฤตการณ์น้ำบาดาล 70 จังหวัด
2) พื้นที่ในเขตวิกฤตการณ์น้ำบาดาล 7 จังหวัด ได้แก่ (กรุงเทพมหานคร นนทบุรี ปทุมธานี พระนครศรีอยุธยา สมุทรปราการ สมุทรสาคร และนครปฐม)
อัตราค่าใช้น้ำบาดาลที่เรียกเก็บก็จะมีความแตกต่างกัน โดยเฉพาะพื้นที่ในเขตวิกฤตการณ์น้ำบาดาล 7 จังหวัด ที่ใช้น้ำบาดาลเพื่อธุรกิจอุตสาหกรรม และภาคการเกษตรที่ใช้น้ำบาดาลเพื่อการเลี้ยงสัตว์ในส่วนที่เกินกว่าวันละ 50 ลูกบาศก์เมตร ซึ่งนอกจากต้องจ่ายค่าใช้น้ำบาดาลแล้ว ยังจำเป็นต้องจ่ายค่าอนุรักษ์น้ำบาดาลเพิ่มเติมอีกด้วย
ค่าอนุรักษ์น้ำบาดาล
คือ เงินที่เรียกเก็บจากผู้ใช้น้ำบาดาลเพิ่มเติมจากค่าใช้น้ำบาดาล
***เฉพาะในเขตพื้นที่วิกฤตการณ์น้ำบาดาล ได้แก่ กรุงเทพมหานคร นนทบุรี ปทุมธานี พระนครศรีอยุธยา สมุทรปราการ สมุทรสาคร และนครปฐม
ผู้ใช้น้ำต้องชำระค่าอนุรักษ์น้ำบาดาลอัตราลูกบาศก์เมตรละ 4.50 บาท (สี่บาทห้าสิบสตางค์) ดังนี้
1. ใบอนุญาตใช้น้ำบาดาลประเภทธุรกิจ ซึ่งบ่อน้ำบาดาลตั้งอยู่ในท้องที่ที่มีน้ำประปาใช้และไม่มีน้ำประปาใช้ (การประปานครหลวง / การประปาส่วนภูมิภาค)
2. ใบอนุญาตใช้น้ำบาดาลประเภทเกษตรกรรมเลี้ยงสัตว์ที่ใช้น้ำบาดาลเฉพาะในส่วนที่เกินกว่าวันละห้าสิบลูกบาศก์เมตร
3. ยกเว้นค่าอนุรักษ์น้ำบาดาล ในการใช้น้ำบาดาลเพื่อเกษตรกรรมเลี้ยงสัตว์ เฉพาะในส่วนที่ไม่เกินวันละห้าสิบลูกบาศก์เมตร รวมทั้งการใช้น้ำบาดาลเพื่อเกษตรเพาะปลูก และการใช้น้ำบาดาลเพื่อการอุปโภคหรือบริโภค ***ทั้งนี้ ไม่รวมถึงการใช้น้ำบาดาลของโรงงานอุตสาหกรรม
