ราชกิจจานุเบกษา ประกาศให้ผู้ลี้ภัยการสู้รบเมียนมา ได้สิทธิ์ทำงานในไทยได้ เป็นกรณีพิเศษ เริ่ม 1 ต.ค. 68

       วันที่ 10 กันยายน 2568 เว็บไซต์ ราชกิจจานุเบกษา เผยแพร่ ประกาศกระทรวงแรงงาน เรื่อง การอนุญาตให้คนต่างด้าวซึ่งพำนักอยู่ในเขตพื้นที่ควบคุมทำงานในราชอาณาจักรเป็นกรณีพิเศษตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2568

       โดยที่ปัจจุบันองค์การระหว่างประเทศและองค์การนอกภาครัฐได้ปรับลดงบประมาณในการให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ผู้หนีภัยการสู้รบจากเมียนมาซึ่งพำนักอยู่ในพื้นที่พักพิงชั่วคราวสำหรับผู้หนีภัยการสู้รบจากเมียนมา ส่งผลให้ความช่วยเหลือด้านอาหารและการให้บริการ ด้านการแพทย์และสาธารณสุขลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น เพื่อมิให้เป็นภาระแก่รัฐบาลไทยเพียงฝ่ายเดียว และเพื่อเป็นการสนับสนุนการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ ตลอดจนทดแทนการขาดแคลนแรงงาน อีกทั้งยังเป็นการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน จึงจำเป็นต้องผ่อนผันให้คนต่างด้าวกลุ่มดังกล่าวซึ่งอยู่ในราชอาณาจักรโดยไม่ได้รับอนุญาตและประสงค์จะทำงานอย่างถูกต้อง สามารถอยู่และทำงานในราชอาณาจักรได้เป็นกรณีพิเศษ

       อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 6 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชกำหนดการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2560 และมาตรา 14 และมาตรา 63 (2) แห่งพระราชกำหนดการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว พ.ศ. 2560 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชกำหนดการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2561 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานโดยความเห็นชอบของคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2568 ออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้

ข้อ 1 ในประกาศนี้

• “คนต่างด้าว” หมายความว่า คนต่างด้าวตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การอนุญาตให้คนต่างด้าวซึ่งพำนักอยู่ในเขตพื้นที่ควบคุมอยู่ในราชอาณาจักรเป็นกรณีพิเศษตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2568

ข้อ 2 ในการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าวนอกจากที่กำหนดไว้ในประกาศนี้

• ให้เป็นไปตามกฎหมายว่าด้วยการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว

ข้อ 3 การยื่นคำขอ

• การส่งเอกสารและหลักฐาน และการชำระค่าธรรมเนียมตามประกาศนี้ให้ดำเนินการโดยวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์เป็นหลัก ในระหว่างที่ยังไม่สามารถดำเนินการโดยวิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ได้ ให้กระทำ ณ สำนักงานจัดหางานจังหวัด สำนักงานจัดหางานกรุงเทพมหานครพื้นที่ หรือสถานที่อื่นตามที่อธิบดีกำหนด

ข้อ 4 ให้คนต่างด้าวดำเนินการ ดังต่อไปนี้ ก่อนยื่นคำขออนุญาตทำงานตามข้อ 5

(1) ขอรับการตรวจโรคต้องห้ามตามกฎกระทรวงว่าด้วยการกำหนดคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของคนต่างด้าวที่จะขอรับใบอนุญาตทำงาน ณ สถานพยาบาลของรัฐ

(2) ทำประกันสุขภาพตามประกาศกระทรวงสาธารณสุขว่าด้วยการตรวจสุขภาพและประกันสุขภาพแรงงานต่างด้าวที่มีอายุความคุ้มครองไม่น้อยกว่าระยะเวลาที่จะขออนุญาตทำงาน เว้นแต่คนต่างด้าวซึ่งจะทำงานในกิจการหรือเป็นลูกจ้างซึ่งอยู่ภายใต้บังคับแห่งกฎหมายว่าด้วยการประกันสังคมให้ทำประกันสุขภาพที่มีอายุความคุ้มครองไม่น้อยกว่าระยะเวลาที่ยังไม่มีสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนกรณีประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยตามกฎหมายว่าด้วยการประกันสังคม

ข้อ 5 คนต่างด้าวซึ่งประสงค์จะทำงานกับนายจ้างในราชอาณาจักรให้ยื่นคำขออนุญาตทำงาน

• รวมทั้งเอกสารและหลักฐานตามที่ระบุไว้ในแบบคำขอที่อธิบดีกำหนดต่อนายทะเบียน พร้อมทั้งชำระค่าธรรมเนียมค่ายื่นคำขอฉบับละ 100 บาท และค่าธรรมเนียมใบอนุญาตทำงานตามอัตราที่กำหนดในกฎกระทรวงว่าด้วยการนั้น ทั้งนี้ ให้ยกเว้นค่าธรรมเนียมใบอนุญาตทำงานของคนต่างด้าวดังกล่าวในครั้งแรกของการขออนุญาตทำงาน
• ให้นายทะเบียนออกใบรับคำขออนุญาตทำงานพร้อมกับใบเสร็จรับเงินค่าธรรมเนียมให้แก่คนต่างด้าว และให้คนต่างด้าวใช้ใบเสร็จรับเงินค่าธรรมเนียมเพื่อเป็นหลักฐานแทนใบอนุญาตทำงานไปพลางก่อนได้จนกว่าจะได้รับใบอนุญาตทำงาน และให้นำใบเสร็จรับเงินดังกล่าวไปใช้เป็นเอกสารประกอบการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ประกันตนได้

ข้อ 6 เมื่อนายทะเบียนตรวจสอบคำขออนุญาตทำงาน รวมทั้งเอกสารและหลักฐานแล้วเห็นว่าถูกต้องและครบถ้วน

• ให้นายทะเบียนพิจารณาอนุญาตทำงานตามที่กรมการจัดหางานกำหนดเป็นระยะเวลาไม่เกินหนึ่งปีนับแต่วันที่ยื่นคำขออนุญาตทำงาน
• ในกรณีที่นายทะเบียนอนุญาตให้คนต่างด้าวทำงานเป็นระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งปีตามวรรคหนึ่ง หากคนต่างด้าวประสงค์จะทำงานเดิมกันายจ้างเดิมต่อไป อาจยื่นคำขอต่ออายุใบอนุญาตทำงานต่อนายทะเบียนได้ แต่ระยะเวลาที่นายทะเบียนจะอนุญาตให้คนต่างด้าวนั้นทำงานเมื่อรวมกันทั้งหมดแล้วต้องไม่เกินหนึ่งปีนับแต่วันที่ยื่นคำขออนุญาตทำงาน

ข้อ 7 ให้คนต่างด้าวซึ่งได้รับอนุญาตให้ทำงานตามประกาศนี้

• มีสิทธิทำงานกับนายจ้างได้ทุกประเภทงานที่มิได้มีประกาศห้ามคนต่างด้าวทำตามมาตรา 7 วรรคหนึ่ง เช่นเดียวกับคนต่างด้าวซึ่งได้รับอนุญาตให้เข้ามาทำงานในราชอาณาจักรตามกฎหมายว่าด้วยคนเข้าเมือง ภายใต้บันทึกความตกลงหรือบันทึกความเข้าใจที่รัฐบาลไทยทำไว้กับรัฐบาลต่างประเทศ โดยให้นำประกาศกระทรวงแรงแรงงานว่าด้วยการกำหนดงานที่ห้ามคนต่างด้าวทำ และประกาศกรมการจัดหางานว่าด้วยเงื่อนไขการรับคนต่างด้าวเข้าทำงานกรรมกรและงานขายของหน้าร้านกับนายจ้าง มาใช้บังคับโดยอนุโลม ทั้งนี้ ให้นำความดังกล่าวมาใช้บังคับแก่คนต่างด้าวซึ่งได้ต่ออายุใบอนุญาตทำงานด้วย

ข้อ 8 ให้นายจ้างซึ่งจ้างคนต่างด้าวตามประกาศนี้ได้รับยกเว้นไม่ต้องแจ้งข้อมูลการจ้างคนต่างด้าวเข้าทำงานกับตนตามมาตรา 13 วรรคหนึ่ง

• เฉพาะการแจ้งข้อมูลการเข้าทำงานของคนต่างด้าวซึ่งยื่นคำขออนุญาตทำงานตามข้อ 5 วรรรคหนึ่ง

ข้อ 9 ให้ถือว่าการยื่นคำขออนุญาตทำงางานของคนต่างด้าวตามข้อ 5 วรรคหนึ่ง

• เป็นการแจ้งข้อมูลการเข้าทำงานกับนายจ้างให้นายทะเบียนทราบตามมาตรา 64/2

ข้อ 10 มิให้นำความในมาตรา 63 วรรคสามและวรรคสี่

• มาใช้บังคับแก่การดำเนินการตามประกาศนี้

ข้อ 11 นอกจากใบอนุญาตทำงานสิ้นอายุลง การอนุญาตให้คนต่างด้าวทำงานเป็นอันสิ้นสุด เมื่อ

(1) การอนุญาตให้ทำงานสิ้นสุดลงตามกฎหมายว่าด้วยการบริหารจัดการการทำงานของคนต่างด้าว

(2) การอนุญาตให้อยู่ในราชอาณาจักรของคนต่างด้าวเป็นอันสิ้นสุดลงตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การอนุญาตให้คนต่างด้าวซึ่งพำนักอยู่ในเขตพื้นที่ควบคมอยู่ในราชอาณาจักรเป็นกรณีพิเศษตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2568

       ทั้งนี้ ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2568 เป็นต้นไป